قسیم النار و الجنة

؛ ؛می گوید: کتابهای فلانی را بخوانم؟می گویم: بخوان! مانعی در خواندن اش برای مثل تو نمی بینم گرچه برای عموم، ای بسا کتب ضلال محسوب شودمی گوید: چرا ضلال؟ مگر او هم اهل عرفان است؟ می گویم: او اهل عرفان نباشد چه کسی اهل عرفان است؟می گوید: حیف! معروف است گریه های خوبی در عزای عاشوراء می کرده و در نماز شب های اش هم زیاد گریه می کرده و اهل مناجات و اشک و آه بوده است! انسان وقتی صحنهء گریه های شبانهء اینها را تصور می کند دلش نمی آید آنان را بدعتگذار و اهل دوزخ خصوصاً دوزخ ابدی بداند! می گویم: تو دیگر چرا؟ «دلش نمی آید» یعنی چه؟ مگر تعیین آثار امور عقیدتی به دل است؟می گوید: نه... اما مگر نه اینکه این گریه ها و نماز شب ها همگی توفیقات خدایی است و اگر خدا کسی را قابل نداند به او چنین توفیقی نمی دهد؟می گویم: لزوماً توفیق نیست! ای بسا ابزار ضلالت باشد! ای بسا شیطان برای ایجاد غرور کاذب نسبت به عقائد باطلهء او، چنین امکانی برایش فراهم کند و او را در سجاده به گریه و اشک و آه بیاندازد که از ضلالت خود غافل شده و فکر کند در مسیر هدایت است! آیة8 سورةالفاطر را نخوانده ای که می فرماید: *(أفمن زین له سوء عمله فرآه حسناً)* ؟ آیة104 سورةالکهف *(و هم یحسبون أنهم یحسنون صنعاً)* را چطور؟ اگر قطع نباشد حداقل احتمال که هست! آنهم از شیطانی که به فرمودهء خدا، دشمن ماست و دشمن هم می تواند حیله ها و برنامه ها داشته باشد!می گوید: آخر خیلی عجیب است که شیطان، توفیق شب زنده داری هم به کسی بدهد!؛

محتویات این نوشته را می توان این گونه تحلیل کرد.
۱.کتاب های فلانی کتب ضلال اند.
۲.هر کس اهل عرفان باشد کتبش کتب ضلال است.
۳.حیف که اهل عرفان است.و افسوس!
۴.گریه بر امام حسین و مناحات و اشک های شبانه مانع ضلالت نیست.
۵.اهل عرفان بدعت گذار و دوزخی اند.
۶.تعیین آثار عقیدتی به دل نیست.
۷.نماز شب و...لزوما توفیق نیست و ای بسا ابزار ضلالت باشد.
۸.شیطان برخی را عمری سر سجاده می نشاند تا از جهالت خود غافل بمانند.
۹.آخر خیلی عجیب است که شیطان توفیق شب زنده داری به کسی بدهد.