ایران
ای حنجره بریده با خنجرمداراسرود تازه سرکن ازخشم مردم ما
از اقتدارشب سازبرخاک ما چه وحشت
ما ازتبارخشمیم با یک قبیله نفرت
بگذارتا بریزند خون من وتوبرخاک
که روبه مرگ دارند این کودکان ضحاک
فریاد کن به دژخیم این شعرسرخ ایمان
مردم همیشه مردم ایران همیشه ایران
مردم همیشه مردم ایران همیشه ایران
مردم گدازان بد،این اندک ستمگر
با خیل نیزه داران سردارهای بی سر
مردم پرستها را به تیراگرچه بستند
اگرچه سینه ها را دردخمه ها شکستند
درصبحهای سربی با جوخه های اعدام
اگرچه هدیه کردند صد شهرگوربی نام
نوشته برراه خاک با خون شب شهیدان
مردم همیشه مردم ایران همیشه ایران
مردم همیشه مردم ایران همیشه ایران
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد