راهنمای نقشه ستارگان آسمان شب

بسیاری از مبتدیان نجومی طریقه استفاده از نقشه ستارگان آسمان شب را نمی دانند. در این مقاله با استفاده از این نوع نقشه ها آشنا می شوید»
ستارگانی که با چشم غیر مسلح می‌توان دید روشناییهای متفاوتی دارند. روشنایی ستارگان را با قدر می‌سنجند. قدر روشن‌ترین ستارگان با عدد کوچک و قدر کم نورترین آنها با عدد بزرگ نشان داده می‌شود. روشنترین ستارگان آسمان شب ، از قدر صفر یا اول هستند.کم نورترین ستاره ای را که می توانید در یک شب تاریک و بی مهتاب ببینید ، از قدر ششم است. در این نقشه‌ها تنها سه نماد برای نشان دادن ستارگان پرنور ، متوسط و کم نور مورد استفاده قرار گرفته است. ستارگان کم نور فقط هنگامی قابل تشخیص‌اند که آسمان واقعا تاریک باشد. جو زمین با دریافت و بخش نورهایی که به آن می‌رسد سبب می‌شود که زمینه آسمان شب ضعیفی به دست آورد. به سبب روشنایی خیابانها و خانه‌ها ، در شهر یا حومه آن ، آسمان هیچ وقت به طور کامل تاریک نمی‌شود. از این تشخیص عده‌ای از صور فلکی روشنتر امکان پذیر است. با طلوع ماه ، به ویژه هنگام بدر ، آسمان شب چنان روشن می‌شود که عده ستارگان قابل روییت از تعداد انگشتان دست تجاوز نمی‌کند.

از روی نقشه‌ها و اطلسهای ستارگان چاپ شده می‌توان برخی از صورت‌های فلکی نیمکره شمالی را یافت. آن صورتهای فلکی ستارگان کم نوری دارند، حذف شده‌اند تا استفاده از نقشه‌ها آسانتر شود. برای کار ، مجموعه‌ای از چند نقشه لازم است. چرا که منظره آسمان ساعت به ساعت و نیز در طی تمام سال تغییر می‌کند. این نقشه‌ها از دو نیم دایره تشکیل شده‌اند. که یکی شمال و دیگری جنوب را نشان می دهد. نخست آن نقشه را انتخاب کنید. تاریخ‌های زیر آن به تاریخ مشاهده شما نزدیک‌تر باشد. حال اگر رو به شمال بایستید. نقشه شمالی روشنترین ستارگان رو در روی شما را نشان خواهد داد. و اگر رو به جنوب کنید نقشه دیگر ، ستارگان قابل مشاهده را مشخص خواهد کرد.نقشه ای را که ملاحظه می کنید مربوط به آسمان شب فصل بهار است.نکات رصدی گفته شده را روی آن پیاده کنید.