جنگ جهانی سوم

در اشپیگل این هفته مقاله مفصلی در مورد جنگ در افغانستان هست که من هنوز فرصت نکردم تمام آن را بخوانم اما تا نیمه هم مطالب بسیار و اخبار و آمار قابل توجهی را کسب کردم که برای شما هم می تواند خیلی جالب باشد در ضمن جنگ جهانی سوم دقیقا تیتر همین مقاله بالا بلند است و منظور این است که خاور میانه تبدیل میدان جنگ قدرتهای مختلف جهانی شده، جنگی که پیروز میدان جز مافیای پول و اسلحه و مواد مخدر نیست .

جنگ ناتو علیه طالبان با حضور نظامی چهل کشور در افغانستان آغاز شد اما عملا به دلایل متفاوتی که شرح آن داده شده موفقیتی کسب نشد. آمار دقیقی در این مقاله نوشته شده از آن جمله که در سالهای اخیر 1469 بمب در افغانستان منفجر شده که 5 برابر بیشتر از تعداد بمبهای منفجر شده در سال 2004 می باشد. 8950 حمله نیروهای شبه نظامی علیه مردم معمولی کوچه و بازار که این رقم 10 برابر بیشتر از 3 سال قبل می باشد. 130 مورد حملات انتحاری در حالی که در سال 2004 فقط 3 مورد گزارش شده بود.

اروپا و آمریکا بدون برنامه ریزی و فقط با یک دورنمای بی معنی و انتزاعی وارد افغانستان شدند بدون اینکه واقعا شیوه موثر و سازنده ای را برای کمک به افغانستان در نظر داشته باشند. و حتی متوجه دخالتها و تاثیرات کشورهای منطقه و یا دیگر کشورها باشند. به عنوان مثال ناتو هر چه تلاش می کند که افغانستان را از انبوه سلاح پاک کند اما سریعا مهمات و سلاحها از سمت پاکستان سرازیرو جایگزین میشود. اشپیگل مدعی است که ایران هم پلی است برای تجارت هرویین و تریاک به غرب برای ضربه به غرب! که در این زمینه حداقل من یکی شک دارم. تا جایی که من ایران بودم از دانشجو تا پزشک تا کارمند معتاد به تریاک به وفور دیدم که در اروپا تا به حال حداقل در قشر تحصیل کرده با آن مواجه نشده ام. پس ایران در این زمینه بیشتر ضرر می کند تا غرب اما خوب این هم نظر گزارشگر اشپیگل است.

و اما به گفته اشپیگل روسیه و چین هم از جرگه مداخله در افغانستان خارج نیستند. روسیه به علت نیروهایی که از دوره شوروی سابق در افغانستان داشته و هنوز جای پای شوروی و اتحاد ضد سرمایه داریش در افغانستان وجود دارد و چین هم که همسایه شرقی افغانستان است و البته در پی منافع خودش. دوبی که لیختن اشتاین خاور میانه است و تمام پولهای که در این ضد و بند ها و تجارت مواد مخدر نصیب گروههای خاص می شود در دوبی پول شویی می شود و و به بانکهای دوبی سپرده. پس با این حساب دست اروپا و آمریکا کوتاه و خرما بر نخیل چون با این تحلیل، با این همه دستهای قدرت در افغانستان جای وسیعی برای غرب(البته تا جایی که می خواهد به افغانها کمک کند) نمی ماند. سعی می کنم قسمت دوم و شاید سوم این مقاله را در این چند روز در بلاگ بگذارم