من همانم که شبی نیمه شبی.....

من همانم که شبی نیمه شبیدر گذار ره تو خانه کنم گر تو راهم ندهی در حرمت خانة ساخته ویرانه کنم من همانم که ز شوق رویت زر قبایتن خود پاره کنم طعم آن مستی جام می تو شد سبب قصد به میخانه کنم گر لبم تر بشداز مستی می عاشقان راهمه مستانه کنم مرغ عشقم که دلم می خواهد در کف دست تو کاشانه کنم چون شوی شمع میستان دلم همه را چون گل و پروانه کنم گر کسی غم به دلت راه انداخت بزم شادش همه غمخانه کنم باددر زلف سیاهت سر زد رخصتی ده که سرت شانه کنم گر بخواهم نازچشمت خودراهمچو یک کودک دردانه کنم تا نیازدل من رفع کنی عالمی را همه دیوانه کنم